Bilmiom ne ayaksın, hem güzel hem manyaksın!

The years of joy and amusement turned into a sincerity festival. The sweet and charming voice called us inside, drinking hot teas and telling the numb stories. That feeled good. As if we are the ones, living none but our owns, creating own worlds. We build our cities, own rollercoasters, own ice-cream caravans... Does it really matter, if our worlds are real or not? What is "real"? The fire began to die down and hardly anyone could see anything. That feeled good. Our perception can't fool us, even if our brains slowly confuse. We lied to each other about the surroundings, that fade away as our past memories. I found my wallet at my back pocket and opened it carefully. As i saw clearly, all my money had turned into small pink elephants.

Hayatinin baharinda gecirdigin zor zamanlarin tadi tuzu bir baska olmali ki, unutulmayacak izler, guzellikler birakiyor sende. O donemle butunlesen bir sarki, bir goruntu, bir durum... Yillar sonra herhangi biriyle karsilastiginda, nasil hoslaniyorsun-nasil kafan bir anda guzellesiyor anlatacak kelime bulamiyorum. Cesitli kader yazgilari sonucunda "R.E.M - Try not to breathe"in kosu gunleriyle butunlesmesi yada 3.sinifin sisli ve yorgun atmosferinde "of Montreal - One of a few kind" ahengi. Gozunu kapattigin, seni bastan sona yenileyen icsel isiklar ve motivasyon kitaplari. Bunlari dusundukce gecmisini birsekilde bosa harcamadigini, yasadigin asamalarin seni sekillendirdigini ve suanki kendinden ve hayatindan memnun stabil insani yarattigini goruyorsun. Oyma mobilyali nostalji nineler gibi takinti haline getirip gecmiste yasamaya baslamak gibi bir hataya dusmedikce, bu insani cok mutlu eden birsey.

Daha once uzerinde pek dusunmedigin ve yazi yazmadigin bir konuyu irdeleyici bir yazi yazmaya baslamanin verdigi ozgurluk ve rahatlikla baslamalisin bu yaziya. Bu konuyu bilmemeli ama hissetmeli ve gormelisin ki, o orada senin daha farketmedigin bir kosede vurgulanmayi, deger bulmayi bekliyor. Belki sana cok sey katacak, eksiklerini duzeltecek, belki de seni ve birikimini zehirli kokleriyle zayiflatacak, hezimete ugratacak. Bilinmeyenden korkan insanin, hiclige tapinmasi gibi kendinle celismek istemiyorsun. Bilinmeyen varsa ona uzanmali ve onun tadina bakmalisin. Hizla gecen su zamanlarda, cevrenin ne kadar degistiginden cok, kendinin ne kadar degistiginden emin olamiyorsun. Hicbir zaman yeteri kadar olgunlasamayacagini, yeteri kadar basarili olamayacagini dusundurecek bircok zor durumla karsilasiyorsun. Sonra "yeteri kadar" in ne kadar sacma oldugunu farkediyorsun, neyin yeterli olup olmadigini bilemeyeceksin, yasamak icin bilmene de gerek yok daha dogrusu. Tek istedigin huz

Turbanli abladan beklenmedik performans! Bugunun ilginc oldugunu hissediyordum ama gun bitmeden, erken erken konusmusum. Bugun inanilmazdi! Havalarin derbeder olmasiyla beraber, kosan cosan insan populasyonundaki azalma, sahalari benim gibi "iki elim balda olsa yine gelirim abi" insanlarina birakti. Tur kosularinin ardindan, mekik isinmalari yaparken ilginc bir turbanli abla, olay mahaline yaklasti ve abik gubik bir ahenkle, 0 senkronizasyonla her aleti denemeye basladi. Ornek: 3 mekik, 17 bacak acma, 8 kol fiksasyonu. Ben bunu yavas yavas kavramaya basliyordum ki, abla beni kafaya almaya basladi. Diyalogu katkisiz ve organik olarak yansitiyorum: - Annem, bunu (fermuarli spor giysisini isaret ederek) yana koyabilirmiyim? - Tabi, hatta ben onu aliyim, diger tarafa atiyim. - Ogrenci misin? - Evet. - Nerede? - Ege dis son sinif. - Hangi universitede? - Egede. - Benim oglan da muhendisligi savunuyor ama ben hep dis istedim ona. - Ben muhendisligi biraktim, sonra disi kazandim. -