(((o)))


Daha once uzerinde pek dusunmedigin ve yazi yazmadigin bir konuyu irdeleyici bir yazi yazmaya baslamanin verdigi ozgurluk ve rahatlikla baslamalisin bu yaziya. Bu konuyu bilmemeli ama hissetmeli ve gormelisin ki, o orada senin daha farketmedigin bir kosede vurgulanmayi, deger bulmayi bekliyor. Belki sana cok sey katacak, eksiklerini duzeltecek, belki de seni ve birikimini zehirli kokleriyle zayiflatacak, hezimete ugratacak. Bilinmeyenden korkan insanin, hiclige tapinmasi gibi kendinle celismek istemiyorsun. Bilinmeyen varsa ona uzanmali ve onun tadina bakmalisin.

Hizla gecen su zamanlarda, cevrenin ne kadar degistiginden cok, kendinin ne kadar degistiginden emin olamiyorsun. Hicbir zaman yeteri kadar olgunlasamayacagini, yeteri kadar basarili olamayacagini dusundurecek bircok zor durumla karsilasiyorsun. Sonra "yeteri kadar" in ne kadar sacma oldugunu farkediyorsun, neyin yeterli olup olmadigini bilemeyeceksin, yasamak icin bilmene de gerek yok daha dogrusu. Tek istedigin huzur, ufak bir huzur, buyuk bir huzur.

Sevgiden salt bir iyilik, bir fayda beklemiyorsun, onu sahiplenmeye calismiyorsun, ona yon vermeye kalkismiyorsun. Onu kesinlikle sekle sokmaya ugrasmiyorsun. Sadece onu ozgur birakiyorsun ve bu ozgur sevgi, baska sevgiler bulup sana donuyor... Onu ictenlikle kabul ediyorsun.

Bazen mantiginla ilerlemek istiyorsun, gorunur bir hedefe dogru gorunur adimlarla. Bazen kalbine ve hislerine guveniyorsun, gozunu kapatarak. Bilinmeyen ama aslinda daha onceden hissettigin guzelliklere dogru, bilinmeyen adimlarla. Hepsi hayatinin belli parcalari, belli duzende, belli sirada...

Hayatinda sevdiklerin, sevmediklerin, asik oldugun, terk ettigin, gozunle gordugun, gozunle gorup de inanmadigin, icini ferahlatan, icini karartan, icini morartan herkesin, aslinda senin onlara bakis acin, hayata bakis acin oldugunu anliyorsun. Onlari var eden sensin, gercekte var olan sadece sensin. Yukledigin duygular ve dusunceler var etmekte onlari.

Derin sular karanliktir ve oksijen az bulunur. En tehlikeli ve ender baliklarin orada oldugu varsayilir. Koca bir Gunes sicacik bizi isitabiliyorken, bizim yerimiz karanlik degildir. Biz sudan degil, Gunesten geldik. Cok azimiz bunun farkinda oldugundan, cok azimiz insanlari aydinlatip, icini isitabiliyorlar.

Ozgursun ama degilsin. Ozgunsun ama yanliz degilsin. Yavasca gozkapaklarin agirlassin ve sev beni.Kendini...Herseyi. Iyi geceler.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nerede eski bonibonlar?

Montaigne "Denemeler" den alintilar

Minimalizm üzerine düşünceler