Love me; three times.

Hayatinin baharinda gecirdigin zor zamanlarin tadi tuzu bir baska olmali ki, unutulmayacak izler, guzellikler birakiyor sende. O donemle butunlesen bir sarki, bir goruntu, bir durum... Yillar sonra herhangi biriyle karsilastiginda, nasil hoslaniyorsun-nasil kafan bir anda guzellesiyor anlatacak kelime bulamiyorum. Cesitli kader yazgilari sonucunda "R.E.M - Try not to breathe"in kosu gunleriyle butunlesmesi yada 3.sinifin sisli ve yorgun atmosferinde "of Montreal - One of a few kind" ahengi. Gozunu kapattigin, seni bastan sona yenileyen icsel isiklar ve motivasyon kitaplari. Bunlari dusundukce gecmisini birsekilde bosa harcamadigini, yasadigin asamalarin seni sekillendirdigini ve suanki kendinden ve hayatindan memnun stabil insani yarattigini goruyorsun. Oyma mobilyali nostalji nineler gibi takinti haline getirip gecmiste yasamaya baslamak gibi bir hataya dusmedikce, bu insani cok mutlu eden birsey.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nerede eski bonibonlar?

Montaigne "Denemeler" den alintilar

Minimalizm üzerine düşünceler