Da-da-da-da-da-da-da!

Hazirda duran her sevginin,
Hazir ol'da duran her sayginin,
eridigi donemdeyim.
Kendinden vazgecip, boka saplanmak ister isen,
durma katil onlara.
Sana tapan ruhsuz minyonlar
ve onlarin sahte sevgileri.
Vergiler gibi eziyor toplum degerleri,
gozleri acik oluyor insanlar.

Herseyini anlatmamali,
rekabet etmeli,
kendini dusunmeli insan,
der aziz toplum,
yalanlar kitabi sayfa yalan.
Hayatta kalmanin tek yolu
bu ilkelere baglilikmis,
bile bile sapkinlikmis,
umarsizca capkinlikmis.

Kabul etmek gerekir ki
bir kez isirildiginda
olumsuz olursun,
yenilmez olursun,
trajik olursun,
ama artik insan degilsindir,
artik sen degilsindir,
artik o bile degilsindir.

Bitmeyen ninnilere ragmen
uyumayanlardan biri olmak
gozlerini acik,
zihnini berrak,
kalbini seffaf tutmak
ne zor degil mi?
Gozlerini bulaniklastirmak,
kafani iyilestirmek,
kalbini hissizlestirmek,
isteyenlere karsi
kendin olmaya,
insan olmaya,
sen olmaya
ne dersin?

Birseyler demek zorunda degilsin,
birseyler yapmak zorundasin.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nerede eski bonibonlar?

Montaigne "Denemeler" den alintilar

Minimalizm üzerine düşünceler