Agzini kesmek istemem!

Dishekiminin ogrenim hayatinda edindigi ve muhtemelen olene kadar birakamadigi bir takintisi vardir.Her kim olursa olsun, yeni tanistigi insanin oncelikle dislerine bakar.Inceler de inceler, karsidaki farkina varmadan.Hatalara, bozukluklara tani koyar, tedavi plani olusturur kafasinda.Guzel dizilmis, inci gibi disler gordugunde mutlu olur, o kisiye daha kolay isinir.Diyelim agzi carsamba pazari, o kisi hakkinda bir cekincesi, bir huzursuzlugu olusur.Onunla konusurken habire dikkati dislerin bozukluguna kayar.Bircok dishekimi bu takintidan rahatsizdir, kisinin geneline odaklanmaya calisir ve bu ozelliginden kurtulmak ister.Bazilari ise bu durumu pek iplemez, hatta bu bircok zaman onun hosuna gider bu durum ve bunu paylasir diger insanlarla, benim gibi.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nerede eski bonibonlar?

Montaigne "Denemeler" den alintilar

Minimalizm üzerine düşünceler