Aradim-Yandim-Buldum.


Paulo Coelho'nun "Isigin savascisinin el kitabi" adli kitabindan alintidir:

"(...) Isigin savascilarinin gozlerinde hep belli bir isilti bulunur.
Bu dunyaya aittirler, baskalarinin hayatlarinin bir parcasidirlar, yolculuklarina cikarken sirtlarinda heybeleri, ayaklarinda sandaletleri yoktur. Her zaman dogru karari almazlar.
En onemsiz seyler icin uzulurler, dusunceleri siradandir, bazen de buyuyemeyeceklerine inanirlar. Cogu kez, lutuf gormeyi yada mucizeyi hak etmediklerini dusunurler.
Bu dunyada ne yaptiklarina herzaman emin olamazlar. Hayatlarinin anlamsiz olduguna inanarak uykusuz geceler gecirirler.
Iste bu yuzden isigin savascisidirlar. Hata yaptiklari icin. Kendilerine soru sorduklari icin. Bir neden aradiklari icin - ve onu kesinlikle bulacaklari icin. (...)"

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nerede eski bonibonlar?

Montaigne "Denemeler" den alintilar

Minimalizm üzerine düşünceler