Kosu gunlukleri - I

Hafifce kenar mahalle civarinda kalan ve grup halinde gezen hirkali ama terlikli teyzelerin ugrak mekani yerde en basindan beri hergun gozlemledigim durum, teyzelerin yalandan egzersiz cabalari. 20yi askin senedir buyutup, kolladigi gotu ve gobegi, 10luk 3sette eritebilecegini sanan teyzelerin cabalari konusunda cok karmasik duygular yasiyorum.

Bu teyzeler, gruplar halinde gelip, gruplar halinde giderler. "Ay giz, bah bu cokyi calistiriyo gaslari felan kih kih" cigirtmalariyla ve "eksama size geleciz, esref gacta cikar bilmom da." gibi kafaya almalarla susleniyor calisma alanim. Esasen kenar mahalle kafesi olmadigindan, belki de bir nevi sosyallesme ve eglence alani olarak dusunuyorlar belki de.

Hele torunla gelen teyzelere ne demeli? Hiperaktif torun bidicik boyuyla her bir aleti yalandan denemekte, boyunun yettiklerinle 3 dk calismakta ve "aman coccum aksam kicin basin agrir" uyarisi almakta. Boyle gelen teyzelerde ayni zamanda "aksam ezani oncesi eve donme sendromu" oldugundan supheleniyorum.

Pek kopekli bir ortamda calisma imkani buldugumu soylemistim gecen yazida. Bir keresinde bu teyzelerin ayni zamanda hayvanlari sevmedigini de anlamis oldum. Yaklasan kurban bayrami ve ekonomik sikinti etkisiyle costukca costu teyze ve su oldu: "Ay vala gurbanlihla cok pahalimis bu sene bi milyar felan didile, kessek mi sunlardan birinie?" , "ayol bu daha iyiymis bak ne kaddan iri!"

Cok egleniyorum ben, hayat cok guzel.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nerede eski bonibonlar?

Montaigne "Denemeler" den alintilar

Minimalizm üzerine düşünceler