Gunaydin astral denizkabuklulari, simdi evrenin en enerjik uzun dalga radyo sovu sizinle!

Haykirmalisin gokyuzune!
Gozlerin milyona variyor kabaca,
Yer uzuyor, okyanus kiriliyor,
Agaclar tepeleme yigiliyor daglarin eteklerine.
Kulaklarin artik iyi duyuyor sinsice,
Tenebrarum Oratorium calsa da bazen kafanda,
Senkronize cennet isliklari basini donduruyor,
Gecelerin masallarini dinler oluyorsun atesi sondurerek.
Yediklerin artik icinde buyuyor,
Ictiklerin beynini zehirliyor,
Seni gormeyeli epey oluyorsun da hissedemiyorsun.

Duvarlar katlaniyor, camlar kiriliyor,
Sesler degisik frekanslarda
-Ucusan kelebekler ve narin yaz cicekleri-
Beyninde oynasiyor,
Evet cok guzelsin oluyorsun da birlesmiyor kollarin.
Leylekler yere dusmeye basliyor,
Gagalari kiriliyor tok sesler cikararak,
Karinlari sis halde uzum kokuyor,
Taneleri bitmiyor da sen yemeye doyuyorsun.

Mavi-mor masa ortuleri yaniyor,
Radyasyonlu sularla islaniyor ayaklar,
Bulutlar asit isiyor evlerin tepesine,
Dis macunu yiyen cocuklar,
Titriyor artik pasli masalarin altinda,
Hirs buruyor gozunu de net goremiyorsun.

Haykirmalisin gokyuzune!
Olu sonu programliyorsun sistematik olarak
Eskiyen kartpostallar ve erimis ayakkabilar,
Kirik taraklar ve iki tarafli acilmis kalemler,
Yoguruluyor ucurumun derinliginde,
Tepeden izliyorsun kekin hazirlanisini,
Birkac uzum tanesi dusuyor gokten,
Sacmaliyor defterler, kitaplar,
Ardi ardina flaslar patliyor gokyuzunde,
Buzlar eriyip havuc oluyor insansi sekillerde,
Homurdanip keke batiyorlar tek tek,
Asklar isiniyor da pisiriyor keki,
Masallar yukseliyor sanki,
Anliyorsun ki kek vakti geldi,
Birakiyorsun ucurumdan asagi kendini,
Kekin icinde kayboluyorsun da doyamiyorsun birturlu...